-
1 żyć kosztem kogoś
= żyć kosztem czyimś жить на че́й-л. счёт -
2 żyć kosztem czyimś
-
3 koszt
сущ.• издержки• расход• стоимость• цена* * *♂, Р. \kosztu 1. издержки lm. расходы lm.;\koszty utrzymania а) расходы по содержанию;
б) прожиточный минимум;\kosztу handlowe накладные расходы; \kosztу sądowe судебные издержки; ponosić \kosztу нести расходы;
2. стоимость ž, цена ž;\kosztу własne себестоимость; ● jakimkolwiek \kosztem любой ценой;
żyć \kosztem kogoś (czyimś) жить на чёй-л. счёт;na własny \koszt за свой (собственный) счёт+2. cena, wartość
* * *м, Р kosztu1) изде́ржки lm, расхо́ды lmkoszty utrzymania — 1) расхо́ды по содержа́нию; 2) прожи́точный ми́нимум
koszty handlowe — накладны́е расхо́ды
koszty sądowe — суде́бные изде́ржки
ponosić koszty — нести́ расхо́ды
2) сто́имость ż, цена́ żkoszty własne — себесто́имость
•- żyć kosztem kogoś
- żyć kosztem czyimś
- na własny kosztSyn:
См. также в других словарях:
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
koszt — 1. Bawić się, zabawić się cudzym, czyimś kosztem «natrząsać się z kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów»: (...) postaci bez wrażliwości, zabawiające się cudzym kosztem (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. Niewielkim, tanim kosztem a) … Słownik frazeologiczny
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cudzy — 1. «należący do kogoś innego, będący własnością kogoś innego, nie swój» Cudza własność. Cudze pieniądze. Cudze kłopoty, sprawy. Żyć z cudzej pracy. ◊ Bawić się cudzym kosztem «czynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów; wyśmiewać się z kogoś» □ Nie… … Słownik języka polskiego
wieszać — ndk I, wieszaćam, wieszaćasz, wieszaćają, wieszaćaj, wieszaćał, wieszaćany 1. «zaczepiać coś na czymś, przyczepiać coś do czegoś w ten sposób, aby zwisało» Wieszać ubrania do szafy, w szafie. Wieszać obraz na ścianie. Wieszać palto na wieszaku. ◊ … Słownik języka polskiego
